水调歌头（题临江驿和徐意一韵）

水调歌头（题临江驿和徐意一韵）原文：

横斗柄珠星灿灿，界勾陈银汉澄澄。恰行到梧桐金井潜身儿听。晃
中间两联切题，写出了离别的深情。颔联“此地一为别，孤蓬万里征”，意思就是此地一别，离人就要像蓬草那样随风飞转，到万里之外去了。此二句表达了对朋友深切的不舍之情。落笔如行云流水，舒畅自然，不拘泥于对仗，别具一格。颈联“浮云游子意，落日故人情”，却又写得十分工整，“浮云”对“落日”，“游子意”对“故人情”。同时，诗人又巧妙地用“浮云”、“落日”作比，来表明心意。天空中一抹白云，随风飘浮，象征着友人行踪不定，任意东西；远处一轮红彤彤的夕阳徐徐而下，似乎不忍遽然离开大地，隐喻诗人对朋友依依惜别的心情。在这山明水秀、红日西照的背景下送别，特别令诗人留(...)
圣僧罗汉落水。水卒，你与我腾云驾雾，扛抬到金山寺前去者。新妇矶头眉黛愁，女儿浦口眼波秋。青箬笠前无限事，绿蓑衣底一时休。天明也，俺打鱼去来。呀！兀那沙滩上火起，向前去看咱。元来是一个匣儿，里面不知甚么东西？且待我打开来看。呀！是一个小孤儿，不知是何妖怪？将去见长老去来。一住金山十数春，眼前景物逐时新。长江后浪催前浪，一替新人换旧人。老僧丹霞禅师，乃庐山五祖之弟子，在于金山一住数年。昨日伽蓝相报，有西天毗庐伽尊者，今日早至。分付知客侍者，撞钟焚香迎接者。今早小人打鱼，见沙滩焰起，去看时，却是个漆匣儿，内有一个小孩儿，与长老看，莫不是妖精怪物么？将来看，好个孩儿。寒光闪烁，异香馥人。内有金钗二股，血书一封，上写道："殷氏血书。此子之父，乃海州弘农人也，姓陈名萼，字光蕊。官拜洪州知府。携家之任，买舟得江上刘洪者，将夫推堕水中，冒名作洪州知府。有夫遗腹之子，就任所生。得满月，贼人逼迫，投之于江。金钗二股，血书一封。仁者怜而救之。此子贞观三年十月十五日子时建生。别无名字，唤作江流。"呀！十一月十五日投之于江，今日是十六日，况值寒冬天道，一夜至此，岂非异人乎？必伽蓝所报者是也。渔翁，这金钗与恁，将去买酒吃。寺外山前人家，新没了孩儿的娘母有乳者，我将盘缠去，与老僧抬举者。老僧将此血书藏下，待此子成人，着他寻亲报仇雪恨者。念佛修行去诵经，谁知处处有神明。平生不作亏心事，半夜敲门不吃(...)
赫奕丹青庙貌隆，天分五岳镇西东。时人不识阴功大，但看香烟散满空。吾神乃东岳殿前灵派侯是也。想东岳泰山者，乃群仙之祖，万峰之尊，天地之孙，神灵之祚，在于兖州地方。古有金轮皇帝，妻乃弥轮仙女，夜梦吞二日，觉而有孕，所生二子，长曰金虹氏，次曰金蝉氏。金虹氏乃东岳圣帝是也。圣帝在长白山有(...)
中间两联切题，写出了离别的深情。颔联“此地一为别，孤蓬万里征”，意思就是此地一别，离人就要像蓬草那样随风飞转，到万里之外去了。此二句表达了对朋友深切的不舍之情。落笔如行云流水，舒畅自然，不拘泥于对仗，别具一格。颈联“浮云游子意，落日故人情”，却又写得十分工整，“浮云”对“落日”，“游子意”对“故人情”。同时，诗人又巧妙地用“浮云”、“落日”作比，来表明心意。天空中一抹白云，随风飘浮，象征着友人行踪不定，任意东西；远处一轮红彤彤的夕阳徐徐而下，似乎不忍遽然离开大地，隐喻诗人对朋友依依惜别的心情。在这山明水秀、红日西照的背景下送别，特别令诗人留(...)
最后二句乃是词人展开想象的羽翼，设想所怀之人在家乡、在故国对自己的思念。古典诗词中常有写己怀人却言对方怀己的篇什，如杜甫《月夜》本系怀念妻子，却言妻子怀念自己：“今夜鄜州月，闺中只独看。香雾云鬟湿，清辉玉臂寒……”这样就把怀念之情写得更深更切。这里也是用的这一手法：“料想故园桃李，也应怨月愁风”，不同的是词人不直写所怀之人怀己，而是运用借喻，以桃李隐譬所怀之人，人愁人怨以至连院中的桃李也都愁怨起来了，这便把人衬托得更加愁苦、幽怨。为何愁为何怨？不是愁风也不是怨月，而是愁己离家，怨己不归，己怀人却言人怀己，这就把词人自己思家怀人之情写得更深、更切、更难于忍受了。
过片描写了景物。“瘦雪一痕墙角，青子已妆残萼”，墙角的梅花凋谢了，孤零地沾在那里；几粒青而又小的梅子妆点着花的残萼。明显的暮春景色意味思妇的惜春自怜。雪，指白色的梅花，用“瘦”来形容如雪梅花，形象地写出了梅花的凋(...)
⑾使(...)
不过这的确是一首寓意深刻的好诗，仔细读来不禁令人发聋振聩。 在封建时代的农业社会里，田地的多少代表着人们的财富。因此，为了土地的吞并争夺和战争，土地主人的兴衰更替永无停止。试想千百年来多少人为此呕心沥血，尔虞我诈，拼搏一生，到头来还不是为他人做嫁衣裳，自己落得‘赤条条来赤条条去’。范仲淹此诗在奉劝提醒世人，不要太愚妄，太贪婪，不要存有永远占有土地的幻想：请看原野里一片青山，景色是那样的清幽，这些前人留下的土地和土地上的成果啊，到底都要被后人接收去了的！然而，接收这些大好土地的后人啊，也不要高兴得太早，还有等着接收这片土地的人就在后头呢！ 

水调歌头（题临江驿和徐意一韵）拼音解读：

héng dòu bǐng zhū xīng càn càn ，jiè gōu chén yín hàn chéng chéng 。qià háng dào wú tóng jīn jǐng qián shēn ér tīng 。huǎng
zhōng jiān liǎng lián qiē tí ，xiě chū le lí bié de shēn qíng 。hàn lián “cǐ dì yī wéi bié ，gū péng wàn lǐ zhēng ”，yì sī jiù shì cǐ dì yī bié ，lí rén jiù yào xiàng péng cǎo nà yàng suí fēng fēi zhuǎn ，dào wàn lǐ zhī wài qù le 。cǐ èr jù biǎo dá le duì péng yǒu shēn qiē de bú shě zhī qíng 。luò bǐ rú háng yún liú shuǐ ，shū chàng zì rán ，bú jū ní yú duì zhàng ，bié jù yī gé 。jǐng lián “fú yún yóu zǐ yì ，luò rì gù rén qíng ”，què yòu xiě dé shí fèn gōng zhěng ，“fú yún ”duì “luò rì ”，“yóu zǐ yì ”duì “gù rén qíng ”。tóng shí ，shī rén yòu qiǎo miào dì yòng “fú yún ”、“luò rì ”zuò bǐ ，lái biǎo míng xīn yì 。tiān kōng zhōng yī mò bái yún ，suí fēng piāo fú ，xiàng zhēng zhe yǒu rén háng zōng bú dìng ，rèn yì dōng xī ；yuǎn chù yī lún hóng tóng tóng de xī yáng xú xú ér xià ，sì hū bú rěn jù rán lí kāi dà dì ，yǐn yù shī rén duì péng yǒu yī yī xī bié de xīn qíng 。zài zhè shān míng shuǐ xiù 、hóng rì xī zhào de bèi jǐng xià sòng bié ，tè bié lìng shī rén liú (...)
shèng sēng luó hàn luò shuǐ 。shuǐ zú ，nǐ yǔ wǒ téng yún jià wù ，káng tái dào jīn shān sì qián qù zhě 。xīn fù jī tóu méi dài chóu ，nǚ ér pǔ kǒu yǎn bō qiū 。qīng ruò lì qián wú xiàn shì ，lǜ suō yī dǐ yī shí xiū 。tiān míng yě ，ǎn dǎ yú qù lái 。ya ！wū nà shā tān shàng huǒ qǐ ，xiàng qián qù kàn zán 。yuán lái shì yī gè xiá ér ，lǐ miàn bú zhī shèn me dōng xī ？qiě dài wǒ dǎ kāi lái kàn 。ya ！shì yī gè xiǎo gū ér ，bú zhī shì hé yāo guài ？jiāng qù jiàn zhǎng lǎo qù lái 。yī zhù jīn shān shí shù chūn ，yǎn qián jǐng wù zhú shí xīn 。zhǎng jiāng hòu làng cuī qián làng ，yī tì xīn rén huàn jiù rén 。lǎo sēng dān xiá chán shī ，nǎi lú shān wǔ zǔ zhī dì zǐ ，zài yú jīn shān yī zhù shù nián 。zuó rì gā lán xiàng bào ，yǒu xī tiān pí lú gā zūn zhě ，jīn rì zǎo zhì 。fèn fù zhī kè shì zhě ，zhuàng zhōng fén xiāng yíng jiē zhě 。jīn zǎo xiǎo rén dǎ yú ，jiàn shā tān yàn qǐ ，qù kàn shí ，què shì gè qī xiá ér ，nèi yǒu yī gè xiǎo hái ér ，yǔ zhǎng lǎo kàn ，mò bú shì yāo jīng guài wù me ？jiāng lái kàn ，hǎo gè hái ér 。hán guāng shǎn shuò ，yì xiāng fù rén 。nèi yǒu jīn chāi èr gǔ ，xuè shū yī fēng ，shàng xiě dào ："yīn shì xuè shū 。cǐ zǐ zhī fù ，nǎi hǎi zhōu hóng nóng rén yě ，xìng chén míng è ，zì guāng ruǐ 。guān bài hóng zhōu zhī fǔ 。xié jiā zhī rèn ，mǎi zhōu dé jiāng shàng liú hóng zhě ，jiāng fū tuī duò shuǐ zhōng ，mào míng zuò hóng zhōu zhī fǔ 。yǒu fū yí fù zhī zǐ ，jiù rèn suǒ shēng 。dé mǎn yuè ，zéi rén bī pò ，tóu zhī yú jiāng 。jīn chāi èr gǔ ，xuè shū yī fēng 。rén zhě lián ér jiù zhī 。cǐ zǐ zhēn guān sān nián shí yuè shí wǔ rì zǐ shí jiàn shēng 。bié wú míng zì ，huàn zuò jiāng liú 。"ya ！shí yī yuè shí wǔ rì tóu zhī yú jiāng ，jīn rì shì shí liù rì ，kuàng zhí hán dōng tiān dào ，yī yè zhì cǐ ，qǐ fēi yì rén hū ？bì gā lán suǒ bào zhě shì yě 。yú wēng ，zhè jīn chāi yǔ nín ，jiāng qù mǎi jiǔ chī 。sì wài shān qián rén jiā ，xīn méi le hái ér de niáng mǔ yǒu rǔ zhě ，wǒ jiāng pán chán qù ，yǔ lǎo sēng tái jǔ zhě 。lǎo sēng jiāng cǐ xuè shū cáng xià ，dài cǐ zǐ chéng rén ，zhe tā xún qīn bào chóu xuě hèn zhě 。niàn fó xiū háng qù sòng jīng ，shuí zhī chù chù yǒu shén míng 。píng shēng bú zuò kuī xīn shì ，bàn yè qiāo mén bú chī (...)
hè yì dān qīng miào mào lóng ，tiān fèn wǔ yuè zhèn xī dōng 。shí rén bú shí yīn gōng dà ，dàn kàn xiāng yān sàn mǎn kōng 。wú shén nǎi dōng yuè diàn qián líng pài hóu shì yě 。xiǎng dōng yuè tài shān zhě ，nǎi qún xiān zhī zǔ ，wàn fēng zhī zūn ，tiān dì zhī sūn ，shén líng zhī zuò ，zài yú yǎn zhōu dì fāng 。gǔ yǒu jīn lún huáng dì ，qī nǎi mí lún xiān nǚ ，yè mèng tūn èr rì ，jiào ér yǒu yùn ，suǒ shēng èr zǐ ，zhǎng yuē jīn hóng shì ，cì yuē jīn chán shì 。jīn hóng shì nǎi dōng yuè shèng dì shì yě 。shèng dì zài zhǎng bái shān yǒu (...)
zhōng jiān liǎng lián qiē tí ，xiě chū le lí bié de shēn qíng 。hàn lián “cǐ dì yī wéi bié ，gū péng wàn lǐ zhēng ”，yì sī jiù shì cǐ dì yī bié ，lí rén jiù yào xiàng péng cǎo nà yàng suí fēng fēi zhuǎn ，dào wàn lǐ zhī wài qù le 。cǐ èr jù biǎo dá le duì péng yǒu shēn qiē de bú shě zhī qíng 。luò bǐ rú háng yún liú shuǐ ，shū chàng zì rán ，bú jū ní yú duì zhàng ，bié jù yī gé 。jǐng lián “fú yún yóu zǐ yì ，luò rì gù rén qíng ”，què yòu xiě dé shí fèn gōng zhěng ，“fú yún ”duì “luò rì ”，“yóu zǐ yì ”duì “gù rén qíng ”。tóng shí ，shī rén yòu qiǎo miào dì yòng “fú yún ”、“luò rì ”zuò bǐ ，lái biǎo míng xīn yì 。tiān kōng zhōng yī mò bái yún ，suí fēng piāo fú ，xiàng zhēng zhe yǒu rén háng zōng bú dìng ，rèn yì dōng xī ；yuǎn chù yī lún hóng tóng tóng de xī yáng xú xú ér xià ，sì hū bú rěn jù rán lí kāi dà dì ，yǐn yù shī rén duì péng yǒu yī yī xī bié de xīn qíng 。zài zhè shān míng shuǐ xiù 、hóng rì xī zhào de bèi jǐng xià sòng bié ，tè bié lìng shī rén liú (...)
zuì hòu èr jù nǎi shì cí rén zhǎn kāi xiǎng xiàng de yǔ yì ，shè xiǎng suǒ huái zhī rén zài jiā xiāng 、zài gù guó duì zì jǐ de sī niàn 。gǔ diǎn shī cí zhōng cháng yǒu xiě jǐ huái rén què yán duì fāng huái jǐ de piān shí ，rú dù fǔ 《yuè yè 》běn xì huái niàn qī zǐ ，què yán qī zǐ huái niàn zì jǐ ：“jīn yè fū zhōu yuè ，guī zhōng zhī dú kàn 。xiāng wù yún huán shī ，qīng huī yù bì hán ……”zhè yàng jiù bǎ huái niàn zhī qíng xiě dé gèng shēn gèng qiē 。zhè lǐ yě shì yòng de zhè yī shǒu fǎ ：“liào xiǎng gù yuán táo lǐ ，yě yīng yuàn yuè chóu fēng ”，bú tóng de shì cí rén bú zhí xiě suǒ huái zhī rén huái jǐ ，ér shì yùn yòng jiè yù ，yǐ táo lǐ yǐn pì suǒ huái zhī rén ，rén chóu rén yuàn yǐ zhì lián yuàn zhōng de táo lǐ yě dōu chóu yuàn qǐ lái le ，zhè biàn bǎ rén chèn tuō dé gèng jiā chóu kǔ 、yōu yuàn 。wéi hé chóu wéi hé yuàn ？bú shì chóu fēng yě bú shì yuàn yuè ，ér shì chóu jǐ lí jiā ，yuàn jǐ bú guī ，jǐ huái rén què yán rén huái jǐ ，zhè jiù bǎ cí rén zì jǐ sī jiā huái rén zhī qíng xiě dé gèng shēn 、gèng qiē 、gèng nán yú rěn shòu le 。
guò piàn miáo xiě le jǐng wù 。“shòu xuě yī hén qiáng jiǎo ，qīng zǐ yǐ zhuāng cán è ”，qiáng jiǎo de méi huā diāo xiè le ，gū líng dì zhān zài nà lǐ ；jǐ lì qīng ér yòu xiǎo de méi zǐ zhuāng diǎn zhe huā de cán è 。míng xiǎn de mù chūn jǐng sè yì wèi sī fù de xī chūn zì lián 。xuě ，zhǐ bái sè de méi huā ，yòng “shòu ”lái xíng róng rú xuě méi huā ，xíng xiàng dì xiě chū le méi huā de diāo (...)
⑾shǐ (...)
bú guò zhè de què shì yī shǒu yù yì shēn kè de hǎo shī ，zǎi xì dú lái bú jìn lìng rén fā lóng zhèn kuì 。 zài fēng jiàn shí dài de nóng yè shè huì lǐ ，tián dì de duō shǎo dài biǎo zhe rén men de cái fù 。yīn cǐ ，wéi le tǔ dì de tūn bìng zhēng duó hé zhàn zhēng ，tǔ dì zhǔ rén de xìng shuāi gèng tì yǒng wú tíng zhǐ 。shì xiǎng qiān bǎi nián lái duō shǎo rén wéi cǐ ǒu xīn lì xuè ，ěr yú wǒ zhà ，pīn bó yī shēng ，dào tóu lái hái bú shì wéi tā rén zuò jià yī shang ，zì jǐ luò dé ‘chì tiáo tiáo lái chì tiáo tiáo qù ’。fàn zhòng yān cǐ shī zài fèng quàn tí xǐng shì rén ，bú yào tài yú wàng ，tài tān lán ，bú yào cún yǒu yǒng yuǎn zhàn yǒu tǔ dì de huàn xiǎng ：qǐng kàn yuán yě lǐ yī piàn qīng shān ，jǐng sè shì nà yàng de qīng yōu ，zhè xiē qián rén liú xià de tǔ dì hé tǔ dì shàng de chéng guǒ ā ，dào dǐ dōu yào bèi hòu rén jiē shōu qù le de ！rán ér ，jiē shōu zhè xiē dà hǎo tǔ dì de hòu rén ā ，yě bú yào gāo xìng dé tài zǎo ，hái yǒu děng zhe jiē shōu zhè piàn tǔ dì de rén jiù zài hòu tóu ne ！ 

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

相关翻译

不过这的确是一首寓意深刻的好诗，仔细读来不禁令人发聋振聩。 在封建时代的农业社会里，田地的多少代表着人们的财富。因此，为了土地的吞并争夺和战争，土地主人的兴衰更替永无停止。试想千百年来多少人为此呕心沥血，尔虞我诈，拼搏一生，到头来还不是为他人做嫁衣裳，自己落得‘赤条条来赤条条去’。范仲淹此诗在奉劝提醒世人，不要太愚妄，太贪婪，不要存有永远占有土地的幻想：请看原野里一片青山，景色是那样的清幽，这些前人留下的土地和土地上的成果啊，到底都要被后人接收去了的！然而，接收这些大好土地的后人啊，也不要高兴得太早，还有等着接收这片土地的人就在后头呢！ 
父兮生我，母兮鞠我。抚我畜我，长我育我，顾我复我，出入腹我。欲报之德。昊天罔极！
诗题“西河”是水名，在今山西省境内。应是西门豹巧惩“河伯娶妇”的所在地。西门豹是战国初年魏文侯的一位循吏。他做地方的长官时，调查民间疾苦，禁止为河伯娶妇，并征发百姓开渠灌田，兴修水利，是个为百姓谋福利的好官(...)
第二首是对造成山河破碎的南宋朝廷的谴责。南宋初年的名将刘錡、岳飞、张俊、韩世忠，力主抗金，屡建功勋。赵、张指赵鼎和张俊，都在南宋前期两度任相，重用岳、韩，奠定南宋基业。诗人在这里采取了欲抑先扬的手法。在第三句来了一个陡转到反面，而今竟然出现了“长淮咫尺分南北”的奇耻大辱的结果。前面的因和这里的果似乎产生了明显的矛盾，再加上结尾的“欲怨谁”一语，更是发人深思：究竟是怎么(...)

相关赏析

山石峥嵘险峭，山路狭窄像羊肠，蝙蝠穿飞的黄昏，来到这座庙堂。登上庙堂坐台阶，刚下透雨一场，经雨芭蕉枝粗叶大，山栀更肥壮。僧人告诉我说，古壁佛画真堂皇，用火把照看，迷迷糊糊看不清爽。为我铺好床席，又准备米饭菜汤，饭菜虽粗糙，却够填饱我的饥肠。夜深清静好睡觉，百虫停止吵嚷，明月爬上了山头，清辉泻入门窗。天(...)
“一去紫台连朔漠，独留青冢向黄昏。”前两句写昭君村，这两句才写到昭君本人。诗人只用这样简短而雄浑有力的两句诗，就写尽了昭君一生的悲剧。从这两句诗的构思和词语说，杜甫大概是借用了南朝江淹《恨赋》里的话：“明妃去时，仰天太息。紫台稍远，关山无极。望君王兮何期，终芜绝兮异域。”但是，仔细地对照，杜甫这两句诗所概括的思想内容的丰富和深刻，大大超过了江淹。清人朱瀚《杜诗解意》说：“‘连’字写出塞之景，‘向’字写思汉之心，笔下有神。”说得很对。但是，有神的并不止这两个字。读者只看上句的紫台和朔漠，自然就会想到离别汉宫、远嫁匈奴的昭君在万里之外，在异国殊俗的环境中，一辈子所过的生活。而下句写昭君死葬塞外，诗人用青冢、黄昏这两个最简单而现成的词汇，尤其具(...)
他那里红妆残顿忘了楚娇，咱这里青衫湿渐(...)
赫奕丹青庙貌隆，天分五岳镇西东。时人不识阴功大，但看香烟散满空。吾神乃东岳殿前灵派侯是也。想东岳泰山者，乃群仙之祖，万峰之尊，天地之孙，神灵之祚，在于兖州地方。古有金轮皇帝，妻乃弥轮仙女，夜梦吞二日，觉而有孕，所生二子，长曰金虹氏，次曰金蝉氏。金虹氏乃东岳圣帝是也。圣帝在长白山有(...)
无再(...)
“戍客望边色，思归多苦颜。高楼当此夜，叹息未应(...)

作者介绍

欧阳初 广东潮阳人，字遂初。洪武举人。授福建泉州府学教授，其教先德行而后文艺，闽人出其门者多矜名节。改柳州教授。永乐中卒。