和别驾萧世范赠玉岩诗四首 其三

和别驾萧世范赠玉岩诗四首 其三原文：

花明玉关雪，叶暖金窗烟。
碑文高度颂扬了韩愈的道德、文章和政绩，并具体描述了潮州人民对韩愈的崇敬怀念之情。碑文写得感情澎湃，气势磅(...)
 《忆扬州》是一首怀人的作品，但标题却不明题怀人，而偏说怀地。诗人并不着力描写这座“绿扬城郭”的宜人风物，而是以离恨千端的绵绵情怀，追忆当日的别情。不写自己的殷切怀念，而写远人的别时音容，以往日远人的情重，衬出诗人自己情怀的不堪，这是深一层的写法。 前两句“萧娘脸薄难胜泪，桃叶眉尖易觉愁”，极写当日的别离景象。所谓“相见时难别亦难”，“萧娘”、“桃叶”均代指所思；“愁眉”、“泪眼”似是重复，而用一个“难”字和一个“易”字表达出来，不但不显得累赘，反而有反复留连、无限萦怀之感。当日的愁眉，当日的泪眼，以及当日的惨痛心情，都作成别离后无穷的思念。 后两句“天下三分明月夜，二分无赖是扬州”，在这思念殷切的时候，诗人唯觉一片惆怅，没有可以诉说的人，于是，抬头而见月，但此月偏偏又是当时扬州照人离别之月，更加助愁添恨。虽然时光冲淡了当日的凄苦，却割不断缠绵的思念。这种挣不断、解不开的心绪，本与明月无关，但它曾照过离人的泪眼，好比对人有情，而离别后偏偏照着愁人，又好像无动于衷，这便显得“可憎”。诗人在深夜抬头望月的时候，原本欲解脱这一段愁思，却想不到月光又来缠人，所以说“明月无赖”。“无赖”二字，原本有褒和贬的两重意义，这里因明月恼人，有抱怨的意思。但后世因为惊赏这种扬州明月的新奇形象，就离开了诗人原意，把它截下来只作为描写扬州夜月的传神警句来欣赏，这时的“无赖”二字又成为爱极的昵称了。这也是形象有时会大于作者构思的一例。 古人律体绝句的结尾处，有时用一种叫做“一笔荡开”的方法，往往会产生一种“寄意无穷”的效果。这首诗所不同的，是它不在第四句用，而在第三句时即已“荡开”。说愁眉，说泪眼，虽然作者余情未尽，而其他的事情已不必增添，于是忽然揽入一轮明月，以写无可奈何的情态，体现了构思的险谲。这两句看似将全诗截为两段，实际上则是欲断不断，题中用“忆”字，将全诗连贯起来，依然是“剪不断，理还乱”的“别是一般滋味”。本来月光普照，遍及人寰，并不偏宠扬州。而扬州的魅力，也不是仅在月色。诗为传神，有时似乎违反常理，却能深入事理骨髓。“三分”、“无赖”的奇幻设想，也有它的渊源与影响。《论语》中有“三分天下有其二以服事殷勤。”不过这是赞颂周文王的句子，没有半点诗意。谢灵运说：“天下才有一石，曹子建独占八斗，我得一斗，天下共分一斗。”而徐凝这首诗中的“三分之二”不但是诗意的，而且是新奇的。这些数目字，都不可以常理而论，而具有很强的艺术效果，致使后世之人对扬州的向往如醉如痴，“二分明月”成为扬州的代称。此后宋人苏轼的《水龙吟·和章质夫杨花》中“春色三分，二分尘土，一分流水”也不逊色。至于“月色无赖”，后世如王安石“春色恼人眠不得，月移花影上栏杆”中的“春色恼人”，即运用了同一手笔。 诗人把扬州明月写到了入神的地步，并用“无赖”之“明月”，把扬州装点出无限的风姿，与《忆扬州》的标题吻合无间，使人向往扬州的美好。这也许是诗人有意的安排，这种大胆的艺术构思所产生的效果，令人为之惊叹。 
你道他眉下无眼筋，你道他兀那口边厢有饿纹。可不道马向那群中觑，陈虎口床我则理会得人居在贫内亲。可惜偌多钱与了这厮，他那里是个掌财的？你将他来恶抢问，他如今身遭危困。你将他恶语喷，他将你来死记恨。恩共仇您两个人，是和非俺三处分，怎劈手里便夺了他银？嗨！陈虎，我恰才与了他些钱钞，你劈手里夺将来。知道的便是你夺了，有那不知道的，只说那张员外与了人些钱钞，又着劈手的夺将去。
　　拿起白玉拨子，拂动琴弦，我开始弹奏心爱的素琴。清澈的山泉缓缓流入山涧，清幽而深远，像是满载着绵绵不断的淡淡忧愁。我弹琴的技术娴熟，弹琴的手法高超，琴弦在我的拨弄下闪动出美妙的音符，纯净而美妙。琴声中诉不尽我的千古哀愁，我的琴声似乎承载了我太多的凄怨。幽涧边的松树高耸入云，在秋风的吹拂下发出瑟瑟的声响，诉不尽我心中凄苦的寂寞。一只愁猿吊影危处在山涧中，发出凄惨的哀鸣。它的鸣叫声回荡在山谷丛林中更加凄厉哀绝，久久不散。座中听琴的(...)
“燕忙莺懒芳残，正堤上杨花飘坠。轻飞乱舞，点画青林，全无才思。(...)
咏物诗，描写的是客观存在着的具体的事物形象；然而这形象在艺术上的再现，则是诗人按照自己的主观感觉描绘出来的，多少总带有一种抒情的意味。以抒情的心理咏物，这样，物我有情，两相浃洽，才能把它活生生地写到纸上，才是主客观的统一体。陆龟蒙的这首《白莲》，对我们有所启发。 鲜红的夏天太阳，照耀着透出波面的莲花，明镜里(...)
这是一首弃妇申诉怨愤的诗(...)
下片“神前”四句，梦中忆少女情景。言妇人睡后入梦仿佛又回到青年时代。有一天曾与爱人在秋社的土地神前供祀祭品——鸡酒，并对神盟誓，希望双双能白首偕老。然而梦境短促，一刹那已失去秋社中的桂花香、欢歌声，这好比是画梁上燕去泥落窠成空一般，青春欢会无期，两人别离难聚。所谓的白首偕老只不(...)
那些梨园子弟，一个个地烟消云散，只留李氏的舞姿，掩映冬日的寒光。
①咏怀句：谓吟诗抒怀不许重阳节老去。老重阳倒装句式，应读为重阳老。霜雪：指斑白头发。②白衣：白衣使者，江州刺史王弘派来给陶渊明送酒的使者。详见善权《奉题王性之所藏李伯时画渊明：采菊》注②。虚令节：言虚度节日，指重阳节。致疑句：谓以致怀疑菊花没有人来欣赏，只好孤芳自赏。按陶渊明赏菊饮酒，引为佳话。此联二句乃借用其意，谓几度的重阳节没有这样欢乐聚会，没有这样饮酒赏菊，实在是虚度了时光，实在对不起菊花。③野心：闲散之心。灏气：弥漫于天地之间的大气。唐柳宗元《始得西山宴游记》有“悠悠乎与灏气俱，而莫得其涯；洋洋乎与造物者游，而不知其所穷。”用此意。三秋：此处指秋季的第三个月，即农历九月。唐王勃《滕王阁诗序》有句“时维九月，序属三秋。”即用此意。④山阁：指序灯与众友宴集之吴山上楼阁。阎伯屿：唐高宗咸亨二年（公元671年）任洪州都督时，于重阳节日在滕王阁上张宴，与僚属宾朋欢聚。据考证，其时洪州都督虽姓阎，但非阎伯屿。此处将吴山阁与滕王阁并称。方君：与序灯同宴且长于诗的朋友，具体所指未详。王郎：指初唐四杰之一的大诗人王勃。见前，洪州阎都督在滕王阁上宴(...)

和别驾萧世范赠玉岩诗四首 其三拼音解读：

huā míng yù guān xuě ，yè nuǎn jīn chuāng yān 。
bēi wén gāo dù sòng yáng le hán yù de dào dé 、wén zhāng hé zhèng jì ，bìng jù tǐ miáo shù le cháo zhōu rén mín duì hán yù de chóng jìng huái niàn zhī qíng 。bēi wén xiě dé gǎn qíng péng pài ，qì shì páng (...)
 《yì yáng zhōu 》shì yī shǒu huái rén de zuò pǐn ，dàn biāo tí què bú míng tí huái rén ，ér piān shuō huái dì 。shī rén bìng bú zhe lì miáo xiě zhè zuò “lǜ yáng chéng guō ”de yí rén fēng wù ，ér shì yǐ lí hèn qiān duān de mián mián qíng huái ，zhuī yì dāng rì de bié qíng 。bú xiě zì jǐ de yīn qiē huái niàn ，ér xiě yuǎn rén de bié shí yīn róng ，yǐ wǎng rì yuǎn rén de qíng zhòng ，chèn chū shī rén zì jǐ qíng huái de bú kān ，zhè shì shēn yī céng de xiě fǎ 。 qián liǎng jù “xiāo niáng liǎn báo nán shèng lèi ，táo yè méi jiān yì jiào chóu ”，jí xiě dāng rì de bié lí jǐng xiàng 。suǒ wèi “xiàng jiàn shí nán bié yì nán ”，“xiāo niáng ”、“táo yè ”jun1 dài zhǐ suǒ sī ；“chóu méi ”、“lèi yǎn ”sì shì zhòng fù ，ér yòng yī gè “nán ”zì hé yī gè “yì ”zì biǎo dá chū lái ，bú dàn bú xiǎn dé lèi zhuì ，fǎn ér yǒu fǎn fù liú lián 、wú xiàn yíng huái zhī gǎn 。dāng rì de chóu méi ，dāng rì de lèi yǎn ，yǐ jí dāng rì de cǎn tòng xīn qíng ，dōu zuò chéng bié lí hòu wú qióng de sī niàn 。 hòu liǎng jù “tiān xià sān fèn míng yuè yè ，èr fèn wú lài shì yáng zhōu ”，zài zhè sī niàn yīn qiē de shí hòu ，shī rén wéi jiào yī piàn chóu chàng ，méi yǒu kě yǐ sù shuō de rén ，yú shì ，tái tóu ér jiàn yuè ，dàn cǐ yuè piān piān yòu shì dāng shí yáng zhōu zhào rén lí bié zhī yuè ，gèng jiā zhù chóu tiān hèn 。suī rán shí guāng chōng dàn le dāng rì de qī kǔ ，què gē bú duàn chán mián de sī niàn 。zhè zhǒng zhèng bú duàn 、jiě bú kāi de xīn xù ，běn yǔ míng yuè wú guān ，dàn tā céng zhào guò lí rén de lèi yǎn ，hǎo bǐ duì rén yǒu qíng ，ér lí bié hòu piān piān zhào zhe chóu rén ，yòu hǎo xiàng wú dòng yú zhōng ，zhè biàn xiǎn dé “kě zēng ”。shī rén zài shēn yè tái tóu wàng yuè de shí hòu ，yuán běn yù jiě tuō zhè yī duàn chóu sī ，què xiǎng bú dào yuè guāng yòu lái chán rén ，suǒ yǐ shuō “míng yuè wú lài ”。“wú lài ”èr zì ，yuán běn yǒu bāo hé biǎn de liǎng zhòng yì yì ，zhè lǐ yīn míng yuè nǎo rén ，yǒu bào yuàn de yì sī 。dàn hòu shì yīn wéi jīng shǎng zhè zhǒng yáng zhōu míng yuè de xīn qí xíng xiàng ，jiù lí kāi le shī rén yuán yì ，bǎ tā jié xià lái zhī zuò wéi miáo xiě yáng zhōu yè yuè de chuán shén jǐng jù lái xīn shǎng ，zhè shí de “wú lài ”èr zì yòu chéng wéi ài jí de nì chēng le 。zhè yě shì xíng xiàng yǒu shí huì dà yú zuò zhě gòu sī de yī lì 。 gǔ rén lǜ tǐ jué jù de jié wěi chù ，yǒu shí yòng yī zhǒng jiào zuò “yī bǐ dàng kāi ”de fāng fǎ ，wǎng wǎng huì chǎn shēng yī zhǒng “jì yì wú qióng ”de xiào guǒ 。zhè shǒu shī suǒ bú tóng de ，shì tā bú zài dì sì jù yòng ，ér zài dì sān jù shí jí yǐ “dàng kāi ”。shuō chóu méi ，shuō lèi yǎn ，suī rán zuò zhě yú qíng wèi jìn ，ér qí tā de shì qíng yǐ bú bì zēng tiān ，yú shì hū rán lǎn rù yī lún míng yuè ，yǐ xiě wú kě nài hé de qíng tài ，tǐ xiàn le gòu sī de xiǎn jué 。zhè liǎng jù kàn sì jiāng quán shī jié wéi liǎng duàn ，shí jì shàng zé shì yù duàn bú duàn ，tí zhōng yòng “yì ”zì ，jiāng quán shī lián guàn qǐ lái ，yī rán shì “jiǎn bú duàn ，lǐ hái luàn ”de “bié shì yī bān zī wèi ”。běn lái yuè guāng pǔ zhào ，biàn jí rén huán ，bìng bú piān chǒng yáng zhōu 。ér yáng zhōu de mèi lì ，yě bú shì jǐn zài yuè sè 。shī wéi chuán shén ，yǒu shí sì hū wéi fǎn cháng lǐ ，què néng shēn rù shì lǐ gǔ suǐ 。“sān fèn ”、“wú lài ”de qí huàn shè xiǎng ，yě yǒu tā de yuān yuán yǔ yǐng xiǎng 。《lùn yǔ 》zhōng yǒu “sān fèn tiān xià yǒu qí èr yǐ fú shì yīn qín 。”bú guò zhè shì zàn sòng zhōu wén wáng de jù zǐ ，méi yǒu bàn diǎn shī yì 。xiè líng yùn shuō ：“tiān xià cái yǒu yī shí ，cáo zǐ jiàn dú zhàn bā dòu ，wǒ dé yī dòu ，tiān xià gòng fèn yī dòu 。”ér xú níng zhè shǒu shī zhōng de “sān fèn zhī èr ”bú dàn shì shī yì de ，ér qiě shì xīn qí de 。zhè xiē shù mù zì ，dōu bú kě yǐ cháng lǐ ér lùn ，ér jù yǒu hěn qiáng de yì shù xiào guǒ ，zhì shǐ hòu shì zhī rén duì yáng zhōu de xiàng wǎng rú zuì rú chī ，“èr fèn míng yuè ”chéng wéi yáng zhōu de dài chēng 。cǐ hòu sòng rén sū shì de 《shuǐ lóng yín ·hé zhāng zhì fū yáng huā 》zhōng “chūn sè sān fèn ，èr fèn chén tǔ ，yī fèn liú shuǐ ”yě bú xùn sè 。zhì yú “yuè sè wú lài ”，hòu shì rú wáng ān shí “chūn sè nǎo rén mián bú dé ，yuè yí huā yǐng shàng lán gǎn ”zhōng de “chūn sè nǎo rén ”，jí yùn yòng le tóng yī shǒu bǐ 。 shī rén bǎ yáng zhōu míng yuè xiě dào le rù shén de dì bù ，bìng yòng “wú lài ”zhī “míng yuè ”，bǎ yáng zhōu zhuāng diǎn chū wú xiàn de fēng zī ，yǔ 《yì yáng zhōu 》de biāo tí wěn hé wú jiān ，shǐ rén xiàng wǎng yáng zhōu de měi hǎo 。zhè yě xǔ shì shī rén yǒu yì de ān pái ，zhè zhǒng dà dǎn de yì shù gòu sī suǒ chǎn shēng de xiào guǒ ，lìng rén wéi zhī jīng tàn 。 
nǐ dào tā méi xià wú yǎn jīn ，nǐ dào tā wū nà kǒu biān xiāng yǒu è wén 。kě bú dào mǎ xiàng nà qún zhōng qù ，chén hǔ kǒu chuáng wǒ zé lǐ huì dé rén jū zài pín nèi qīn 。kě xī ruò duō qián yǔ le zhè sī ，tā nà lǐ shì gè zhǎng cái de ？nǐ jiāng tā lái è qiǎng wèn ，tā rú jīn shēn zāo wēi kùn 。nǐ jiāng tā è yǔ pēn ，tā jiāng nǐ lái sǐ jì hèn 。ēn gòng chóu nín liǎng gè rén ，shì hé fēi ǎn sān chù fèn ，zěn pī shǒu lǐ biàn duó le tā yín ？hēi ！chén hǔ ，wǒ qià cái yǔ le tā xiē qián chāo ，nǐ pī shǒu lǐ duó jiāng lái 。zhī dào de biàn shì nǐ duó le ，yǒu nà bú zhī dào de ，zhī shuō nà zhāng yuán wài yǔ le rén xiē qián chāo ，yòu zhe pī shǒu de duó jiāng qù 。
　　ná qǐ bái yù bō zǐ ，fú dòng qín xián ，wǒ kāi shǐ dàn zòu xīn ài de sù qín 。qīng chè de shān quán huǎn huǎn liú rù shān jiàn ，qīng yōu ér shēn yuǎn ，xiàng shì mǎn zǎi zhe mián mián bú duàn de dàn dàn yōu chóu 。wǒ dàn qín de jì shù xián shú ，dàn qín de shǒu fǎ gāo chāo ，qín xián zài wǒ de bō nòng xià shǎn dòng chū měi miào de yīn fú ，chún jìng ér měi miào 。qín shēng zhōng sù bú jìn wǒ de qiān gǔ āi chóu ，wǒ de qín shēng sì hū chéng zǎi le wǒ tài duō de qī yuàn 。yōu jiàn biān de sōng shù gāo sǒng rù yún ，zài qiū fēng de chuī fú xià fā chū sè sè de shēng xiǎng ，sù bú jìn wǒ xīn zhōng qī kǔ de jì mò 。yī zhī chóu yuán diào yǐng wēi chù zài shān jiàn zhōng ，fā chū qī cǎn de āi míng 。tā de míng jiào shēng huí dàng zài shān gǔ cóng lín zhōng gèng jiā qī lì āi jué ，jiǔ jiǔ bú sàn 。zuò zhōng tīng qín de (...)
“yàn máng yīng lǎn fāng cán ，zhèng dī shàng yáng huā piāo zhuì 。qīng fēi luàn wǔ ，diǎn huà qīng lín ，quán wú cái sī 。(...)
yǒng wù shī ，miáo xiě de shì kè guān cún zài zhe de jù tǐ de shì wù xíng xiàng ；rán ér zhè xíng xiàng zài yì shù shàng de zài xiàn ，zé shì shī rén àn zhào zì jǐ de zhǔ guān gǎn jiào miáo huì chū lái de ，duō shǎo zǒng dài yǒu yī zhǒng shū qíng de yì wèi 。yǐ shū qíng de xīn lǐ yǒng wù ，zhè yàng ，wù wǒ yǒu qíng ，liǎng xiàng jiā qià ，cái néng bǎ tā huó shēng shēng dì xiě dào zhǐ shàng ，cái shì zhǔ kè guān de tǒng yī tǐ 。lù guī méng de zhè shǒu 《bái lián 》，duì wǒ men yǒu suǒ qǐ fā 。 xiān hóng de xià tiān tài yáng ，zhào yào zhe tòu chū bō miàn de lián huā ，míng jìng lǐ (...)
zhè shì yī shǒu qì fù shēn sù yuàn fèn de shī (...)
xià piàn “shén qián ”sì jù ，mèng zhōng yì shǎo nǚ qíng jǐng 。yán fù rén shuì hòu rù mèng fǎng fó yòu huí dào qīng nián shí dài 。yǒu yī tiān céng yǔ ài rén zài qiū shè de tǔ dì shén qián gòng sì jì pǐn ——jī jiǔ ，bìng duì shén méng shì ，xī wàng shuāng shuāng néng bái shǒu xié lǎo 。rán ér mèng jìng duǎn cù ，yī shā nà yǐ shī qù qiū shè zhōng de guì huā xiāng 、huān gē shēng ，zhè hǎo bǐ shì huà liáng shàng yàn qù ní luò kē chéng kōng yī bān ，qīng chūn huān huì wú qī ，liǎng rén bié lí nán jù 。suǒ wèi de bái shǒu xié lǎo zhī bú (...)
nà xiē lí yuán zǐ dì ，yī gè gè dì yān xiāo yún sàn ，zhī liú lǐ shì de wǔ zī ，yǎn yìng dōng rì de hán guāng 。
①yǒng huái jù ：wèi yín shī shū huái bú xǔ zhòng yáng jiē lǎo qù 。lǎo zhòng yáng dǎo zhuāng jù shì ，yīng dú wéi zhòng yáng lǎo 。shuāng xuě ：zhǐ bān bái tóu fā 。②bái yī ：bái yī shǐ zhě ，jiāng zhōu cì shǐ wáng hóng pài lái gěi táo yuān míng sòng jiǔ de shǐ zhě 。xiáng jiàn shàn quán 《fèng tí wáng xìng zhī suǒ cáng lǐ bó shí huà yuān míng ：cǎi jú 》zhù ②。xū lìng jiē ：yán xū dù jiē rì ，zhǐ zhòng yáng jiē 。zhì yí jù ：wèi yǐ zhì huái yí jú huā méi yǒu rén lái xīn shǎng ，zhī hǎo gū fāng zì shǎng 。àn táo yuān míng shǎng jú yǐn jiǔ ，yǐn wéi jiā huà 。cǐ lián èr jù nǎi jiè yòng qí yì ，wèi jǐ dù de zhòng yáng jiē méi yǒu zhè yàng huān lè jù huì ，méi yǒu zhè yàng yǐn jiǔ shǎng jú ，shí zài shì xū dù le shí guāng ，shí zài duì bú qǐ jú huā 。③yě xīn ：xián sàn zhī xīn 。hào qì ：mí màn yú tiān dì zhī jiān de dà qì 。táng liǔ zōng yuán 《shǐ dé xī shān yàn yóu jì 》yǒu “yōu yōu hū yǔ hào qì jù ，ér mò dé qí yá ；yáng yáng hū yǔ zào wù zhě yóu ，ér bú zhī qí suǒ qióng 。”yòng cǐ yì 。sān qiū ：cǐ chù zhǐ qiū jì de dì sān gè yuè ，jí nóng lì jiǔ yuè 。táng wáng bó 《téng wáng gé shī xù 》yǒu jù “shí wéi jiǔ yuè ，xù shǔ sān qiū 。”jí yòng cǐ yì 。④shān gé ：zhǐ xù dēng yǔ zhòng yǒu yàn jí zhī wú shān shàng lóu gé 。yán bó yǔ ：táng gāo zōng xián hēng èr nián （gōng yuán 671nián ）rèn hóng zhōu dōu dū shí ，yú zhòng yáng jiē rì zài téng wáng gé shàng zhāng yàn ，yǔ liáo shǔ bīn péng huān jù 。jù kǎo zhèng ，qí shí hóng zhōu dōu dū suī xìng yán ，dàn fēi yán bó yǔ 。cǐ chù jiāng wú shān gé yǔ téng wáng gé bìng chēng 。fāng jun1 ：yǔ xù dēng tóng yàn qiě zhǎng yú shī de péng yǒu ，jù tǐ suǒ zhǐ wèi xiáng 。wáng láng ：zhǐ chū táng sì jié zhī yī de dà shī rén wáng bó 。jiàn qián ，hóng zhōu yán dōu dū zài téng wáng gé shàng yàn (...)

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

相关翻译

①咏怀句：谓吟诗抒怀不许重阳节老去。老重阳倒装句式，应读为重阳老。霜雪：指斑白头发。②白衣：白衣使者，江州刺史王弘派来给陶渊明送酒的使者。详见善权《奉题王性之所藏李伯时画渊明：采菊》注②。虚令节：言虚度节日，指重阳节。致疑句：谓以致怀疑菊花没有人来欣赏，只好孤芳自赏。按陶渊明赏菊饮酒，引为佳话。此联二句乃借用其意，谓几度的重阳节没有这样欢乐聚会，没有这样饮酒赏菊，实在是虚度了时光，实在对不起菊花。③野心：闲散之心。灏气：弥漫于天地之间的大气。唐柳宗元《始得西山宴游记》有“悠悠乎与灏气俱，而莫得其涯；洋洋乎与造物者游，而不知其所穷。”用此意。三秋：此处指秋季的第三个月，即农历九月。唐王勃《滕王阁诗序》有句“时维九月，序属三秋。”即用此意。④山阁：指序灯与众友宴集之吴山上楼阁。阎伯屿：唐高宗咸亨二年（公元671年）任洪州都督时，于重阳节日在滕王阁上张宴，与僚属宾朋欢聚。据考证，其时洪州都督虽姓阎，但非阎伯屿。此处将吴山阁与滕王阁并称。方君：与序灯同宴且长于诗的朋友，具体所指未详。王郎：指初唐四杰之一的大诗人王勃。见前，洪州阎都督在滕王阁上宴(...)
作品虽以大量篇幅写一女子，但是全篇的主题却是表现爱恋这个女子的一位男子的相思之情；女子的形象，仅是在这位男子的想象中出现的。这是词的成功之处。词的上片，全以虚拟之笔，想象女子在春日思念男主人公的情状。虽是虚写，却逼真细致，情景历历，宛然在目。首先，作者即描写那个女子所独自居住的环境。那是一个幽深静谧的小小院落。由于情人的远离，这深闺之中没有了欢声笑语，因而日间气氛空寂得令人难耐。更可恼的是，时当春日，天气冷暖阴晴没个准，使人觉得心绪也愈发烦乱了。天气之阴晴不定，暗喻女子思念情人时心情的起伏变化，意思极为含蓄。“春未足，闺愁难寄，琴心谁与？”接下来三句，由景入情，正面点出女子的(...)
玉宇澄清万里埃。

相关赏析

下；把《黄庭》《道德》都看罢，别是生涯。
题目是“月下独酌”，诗人运用丰富的(...)
作者在诗中极言王子王孙在战乱中颠沛流离，遭受种种苦楚，既寄予了深深的同情，又含蓄地规劝统治者应居安思危，不可一味贪图享乐，致使子孙也无法遮顾，可悲可叹。全诗词色古泽，气魄宏大。前人评价这(...)
想西湖风月绕苏堤，尚觉王孙贵，银烛高烧照珠翠。如今百事成非，江山不管春憔悴。想金勒马嘶，玉楼人醉，依旧画桥西。
《毛诗序》说：“白华，周人刺幽后也。幽王娶申女以为后，又得褒姒而黜申后。故下国化之，以妾为妻，以孽代宗，而王弗能治，周人为之作是诗也。”朱熹《诗序辨说》云：“此事有据，《序》盖得之。”并认为此为申后自作。这是颇可征信的。从《诗经》保存的众多弃妇诗可以看出，无论在民间还是在上层，婚姻中的女性都处于极不平等的地位，如果遇人不良，被遗弃的命运就在所难免。《邶风·谷风》、《卫风·氓》、《小雅·我行其野》以及此诗从不同角度(...)

作者介绍

陆龟蒙 陆龟蒙（？～公元881年），唐代农学家、文学家，字鲁望，别号天随子、江湖散人、甫里先生，江苏吴县人。曾任湖州、苏州刺史幕僚，后隐居松江甫里，编著有《甫里先生文集》等。他的小品文主要收在《笠泽丛书》中，现实针对性强，议论也颇精切，如《野庙碑》、《记稻鼠》等。陆龟蒙与皮日休交友，世称“皮陆”，诗以写景咏物为多。